Historia specyfikacji ATX12V służącej inżynierom jako wytyczne przy projektowaniu nowych zasilaczy, rozpoczyna się w lutym roku 2000. Wraz z publikacją pierwszego publicznie dostępnego przewodnika projektowania zasilaczy ATX12V v1.0, oraz utworzeniem przez firmę Intel witryny http://www.formfactors.org, która zawiera stale aktualizowaną listę dokumentów powiązanych z rozwojem standardów takich jak ATX, BTX, CFX, LFX, TFX i technologiami powiązanymi, jak na przykład metoda sterowania pracą wentylatorów poprzez modulację PWM - 4-Wire Pulse Width Modulation (PWM) Controlled Fans v1.2. Powstają tam również dość ważne wytyczne na temat maksymalnego dozwolonego poziomu natężenia dźwięku, oraz sposobów redukcji zakłóceń elektromagnetycznych.

Poprzez kolejne lata, wraz z rozwojem sprzętu komputerowego, oraz coraz większym zapotrzebowaniem na prąd, specyfikacja ATX12V przechodziła kolejne zmiany, zapewniając należyte źródło wskazówek i wytycznych dla firm produkujących podzespoły komputerowe. Poniżej znajdziecie zmiany, które zaszły w kilkuletniej historii specyfikacji ATX12V:

Wersja	Data	Notatki
1.0	Luty, 2000	Pierwsza publiczna prezentacja
1.1	Sierpień, 2000	Zwiększono prąd dla linii 3.3V; dodano więcej wytłumaczenia dla podziału mocy; drobne korekty tekstu i formatowania
1.2	Styczeń, 2002	Dodano typową dystrybucję mocy; zmieniono obciążalność linii +5V we wszystkich tabelach dystrybucji mody zdefiniowanych w DG do 0.3A PS_ON# dodano tekst: "Zasilacz nie powinien przejść w stan wyłączony gdy PS-ON# jest podtrzymywany przez impulsy pomiędzy 10ms do 100ms podczas zaniku prądu w liniach zasilających. " Usunięcie linii -5V ze wszystkich tabel dystrybucji mocy
1.3	Kwiecień, 2003	Aktualizacja informacji o mocy i prądzie Dodano wytyczne taktujące o wydajności zasilacza pod typowym i lekkim obciążeniem Zwiększono minimalną wydajność pod pełnym obciążeniem z 68% do 70% Dodano definicje złącza Serial ATA Dodano poziomy natężenia dźwięku dla konstrukcji cichych zasilaczy Przeredagowano i uaktualniono tabelę rewizji Uaktualniono zrzeczenie się odpowiedzialności Usunięto wytyczne dla ATX Usunięto informacje dla linii -5V Poszerzono informacje "Energy Star" i "Stand By" o wydajności
2.0	Luty, 2003	Dodano sekcję z terminologią Aktualizacja informacji o mocy i prądzie Zawarto informacje dla mocy 250W, 300W, 350W, 400W Uaktualniono wykresy regulacji krzyżowej Uaktualniono tabele obciążalności Uaktualniono wymagane wartości wydajności, dodano rekomendowane wydajności Zwiększono wymaganą minimalną wydajność dla typowego i lekkiego obciążenia Główne złącze zasilające zmieniło sie na 24pin aby zapewnić wystarczającą ilość prądu dla złącza PCI Express Usunięto złącze AUX Złącza Serial ATA stało się wymagane Niezależny limit prądu dla złącza ATX12V 4pin dla linii 12V2
2.01	Czerwiec 2004	Uaktualniono pin# sprzężenia zwrotnego dla linii 3.3V na głównym złączu zasilającym Uaktualniono informacje na temat szumu i tętnienia linii 12V2 Usunięto odnośniki dla linii -5V Uaktualniono maksymalny poziom prądu dla linii +5Vsb
2.1	Marzec 2005	Dodano wytyczne dla zasilaczy o mocy 450W Uaktualniono wymagania prądowe dla zasilaczy 250W, 300W, 350W, 400W Uaktualniono tabelę obciążalności Potrzeba aktualizacji tabeli obciążalności krzyżowej od 250W do 400W Zwiększono wymagania odnośnie wydajności prądowej Zwiększono wymagany prądu na linii +5Vsb
2.2	Maj 2005	Poprawiono obciążalność na linii +12V2 w tabelach 3-7 Dodano informacje do ilustracji 5 Uaktualniono wymagania grubości przewodu dla głównego złącza ATX Uaktualniono wymagania grubości przewodu dla złącza ATX12V

Obecną wersję specyfikacji ATX możecie odnaleźć na stronie http://www.formfactors.org, będącej własnością Intela. Dlaczego dokument ten jest tak ważny? Specyfikacja ATX12V Power Supply Design Guide v2.01 , wraz ze specyfikacją ATX Specification v2.2 zapewniają kompatybilność pomiędzy poszczególnymi podzespołami na poziomie mechanicznym i elektrycznym. Mówiąc prostymi słowami dbają one o to, aby zakupiony zasilacz dał się podłączyć pod posiadaną płytę główną. Jest to również bardzo wygodny dla Intela sposób na wymuszanie zmian wygodnych dla siebie, a trudnych do zastosowania przez konkurencję.

Wracając do tematu... Zgodnie z oficjalną specyfikacją ATX12V v2.01 rozróżniamy pięć podstawowych złącz zasilających. Poniżej znajduje się ich rozszerzony opis wraz ze zdjęciami, oraz kilka bardziej egzotycznych złącz, które dopiero pojawią się w specyfikacji ATX12V.

1) Złącze ATX12V 24pin. Na zdjęciu widzimy tzw. złącze 20+4, które składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to standardowa wtyczka 20-pin jaką znamy ze starszych zasilaczy. Druga to cztero pinowa kostka, które posiada po jednym przewodzie +3.3V (pomarańczowy, +5V (czerwony), +12V (żółty) i masa (czarny). Jeżeli potrzebujemy zasilacza ze złączem 24-pin wystarczy, że podczepimy ją do części 20-pin i gotowe.

 

2) ATX12V 4-pin - pomocnicze gniazdo zasilające, zapewnia ono dostateczną ilość prądu dla procesora. Składa się ono z dwóch przewodów +12V i dwóch przewodów masy. Niektórzy producenci zasilaczy dodają również złącze EPS12V 8-pin, które składa się po prostu z dwóch połączonych złącz ATX12V 4-pin, więcej na jego temat znajduje się nieco dalej... Ostatnie zdjęcie ilustruje różnicę pomiędzy złączem ATX12V 4-pin, a dodatkowym modułem złącza ATX12V 24-pin. Pomylenie tych dwu złączy grozi uszkodzeniem płyty i zasilacza.

 

3) Molex 4-pin to uniwersalne złącze do zasilania dysków twardych, napędów optycznych, kart graficznych, czasami płyt głównych i innych urządzeń. W skład wiązki Molexa wchodzą cztery przewody: +12V (żółty) , masa (czarny), masa (czarny) i +5V (czerwony).

 

4) Floppy 4-pin - coraz rzadziej używane złącze, do zasilania stacji dyskietek, kart graficznych i niektórych paneli sterujących. Jest to mniejsza odmiana molexa i schemat przewodów w wiązce jest identyczny jak powyżej.

 

5) Serial ATA to złącze wprowadzone do zasilaczy atx na początku 2003 roku. Jak łatwo się domyśleć jest ono potrzebne do zasilania urządzeń wyposażonych w pełny interfejs Serial ATA. W skład wiązki złącza Serial ATA wchodzi pięć przewodów: +12V (żółty) , masa (czarny), +5V (czerwony), masa (czarny), +3.3V (pomarańczowy).

 

Poza nimi w nowszych zasilaczach możemy odnaleźć:

6) PCI-E 6-pin to najmłodsze złącze nie jest jeszcze w oficjalnej specyfikacji. Służy do zasilania najpotężniejszych i najbardziej prądożernych kart graficznych pod PCI Express, które wymagają do 150W mocy (sic!). Ze względu na ilość potrzebnego prądu, oraz chęć redukcji EMI wiązka zasilania PCI-E składa się z trzech przewodów +12V (żółty) i trzech przewodów masy (czarny). Dla sprostania wymogom kart pracującym w trybie SLI, najmocniejsze zasilacze wyposażane są w dwa złącza PCI-E 6-pin.

 

EPS12V 8-pin to złącze serwerowe wymagane przez normę dla zasilaczy serwerowych EPS12V_v1.6. Służy ono do zasilania procesorów w mocniejszych serwerach. Podobnie jak złącze PCI-E, składa się ono wyłącznie z linii +12V(żółty) i z masy (czarny).

 

Molex REMI 4-pin - specjalna wersja Molex'a, która zapewnia mniejszy szum i zakłócenia płynącego prądu. Możemy podłączyć je do karty graficznej, lub dysku twardego

PCI-E REMI 6-pin - jak powyżej z tym, że jest ono przeznaczone wyłącznie dla kart PCI Express

 

Złącze do odczytu prędkości obrotowej wentylatora w zasilaczu. Podłączamy je do wolnego gniazda na płycie głównej, najlepiej gdy jest oznaczone Power Fan.

 

Dodatkowe złącza do zasilania wentylatorów (Fan Only). Należy pamiętać, że do tych złącz możemy podłączać wyłącznie wentylatory, gdyż posiadają one tylko przewody dla napięcia +12V (żółty) i Masy (czarny).

 

Przewód uziemiający - występuje m.in. w zasilaczach firmy Tagan, należy go przykręcić do obudowy dzięki czemu napięcia podawane przez zasilacz bedą lepsze.

[więcej...]